Nachtmerrie
Pascale gilde hard. Als meisje van 12 kon ze dat heel goed. Brian de vader van Pascale komt naar beneden gerend. " wat is er? Wat is er?" roept hij hard. "We... We... We hebben gewonen." De mond van Brian valt open. "Bedoel je de hoofdprijs?" zegt hij enthousiast. "Natuurlijk, wat anders een paard! Het zou wel leuk zijn!" want Pascale is helemaal gek op paarden, ze rijd al 8 jaar paard en weet al heel veel van ze. De vader en moeder van Pascale hadden altijd al een droom, om een eigen paarden fokkerij te beginnen, maar daar is nooit wat van gekomen. " echt waar, weet je het zeker, hebben we de loterij gewonen?" vraagt Brian extra. " ja ik weet het zeker, echt heel zeker." zegt Pascale. De telefoon gaat af, Brian neemt op. Even later legt hij de telefoon neer en zegt: " dat was de lotterij, dus je had gelijk we hebben de loterij gewonen!" " hoeveel? Hoeveel?" roept Pascale. Brian antwoord:" 23,5 miljoen" Pascale. kijkt van verbazing. " Claire de moeder van Pascale belt. Pascale neemt op en zet hem op luidspreker. " hebben jullie het gezien?" roept Claire door de telefoon. " ja, we zijn net gebeld door de lotterij." antwoord Brian. Lisa de tweeling zus van Pascale komt binnenlopen. " je zult het nooit raden, we hebben de postcode lotterij gewonnen!" roept Pascale. Lisa is even stil. " meen je dat nou." vraagt Lisa aan Pascale " ja we hebben mam nu aan de telefoon." antwoord Pascale. " betekent dat dat we eindelijk eigen paarden krijgen?" vraagt Lisa aan Brian. " ja, vast en zeker" zegt Brian. Brian praat weer verder met Claire, terwijl Lisa en Pascale allebei gelijk hun vriendinnen gaan bellen. Pascale duikt even later de computer achter om op Facebook te vertellen wat er is gebeurt. Even later gaat ze naar boven om zich om te kleden, ze hebben namelijk over een uur al paardrijdles en ze moest de paarden nog voeren. Lisa rent ook naar boven. Lisa heeft een Appaloosa als lieveling, genaamd Apache, maar Apache is wel heel populair, vooral door zijn lieve karakter, het is een snel werklustig paard, wat nooit een mens kwaad zou doen. Brian riep ineens "lieverds kom eens." " ja hoor." antwoorden Pascal terug. Tegelijkertijd kwamen de 2 meiden naar beneden. " wat is er?" vroeg Lisa. " jullie mogen als je wilt vaker gaan rijden. Naja ik bedoel een eigen paard." "yes" roepen de 2 zussen in koor "denk er nog maar even over na, we kunnen natuurlijk ook naar een paardenmarkt gaan, als jullie dat zouden willen?" vroeg Brian Pascale had wel een lieveling maar niet dat ze dacht "dat paard, wil ik als eigen paard." Ze had al wel bedacht dat als ze een eigen paard kreeg dat ze haar Amira zou noemen. Pascale was al helemaal aan het dromen wat ze met Amira zou gaan doen.
1. Rengalop op een ( lijkt maar ) oneindig landschap
2. Stunten op Amira
3.super hoog springen met haar
4. Zwemmen met Amira
5. Amira allemaal leuke trucjes aanleren
Toen ze terug kwamen van de les vroeg Pascale aan haar vader of ze zondag met Alice een buitenrit mocht maken. Alice was een goede vriendin van Pascale ze rijden in dezelfde les. " ja hoor, als je maar voorzichtig doet." zei Brian. Pascale ging al snel haar vriendin bellen en de manege om aftespreken op wie ze mochten, Pascale gaat op domino, en Alice op cupcake. Domino was een pittige fjord die in de bak niet altijd luisterde maar in het bos is hij geweldig, dan is hij super voorwaarts en wil altijd. Cupcake is een welhs cob het is een schatje En doet altijd haar best, buiten is ze niet meer in te halen en gallopeerd ze graag voorop. Ze hadden morgen afgesproken. " ik wil dat het nu al morgen is" zei Alice " hé Alice kom je Bij mij logeren?" vroeg Pascale snel " ja leuk, vraag het eerst aan mijn moeder oké" Alice rende naar haar moeder" ja het mag." zei Alice " oké kom je dan naar mij toe?" vroeg Pascale, waarop Alice antwoordde: " ja, natuurlijk" Vijf minuten later, belde Alice aan Pascale rende naar de deur. Ze gingen gelijk naar boven om het luchtbed te pakken. Toen ze het opgeblazen hadden, gingen ze zich omkleden. Ze gingen nog even praten over de bosrit en de lotterij. Ze hadden al een een hele route uitgezet en al helemaal besloten waar ze welke gang gingen rijden. Die morgen sprongen ze uit bed ze gingen omkleden om te gaan paardrijden. Ze gingen wat eten en als een speer naar de manege. De manege was niet Verweg, beter nog het was een kilometer rijden, vanaf het huis naar de manege. Daarom gingen ze op de fiets. Ze waren er vrij snel. Ze gingen poetsen en opzadelen. Toen ze klaar waren gingen ze naar de buiten-poetsplaats om op te stappen. En toen gingen ze het bos in. Ze kwamen bij de zandvlakte, bij het meer, bij de heuvels en op de mooiste paden. Ze hadden besloten dat ze even gingen crossen op het men veld, daar word elke maand een men wedstrijd gehouden het is een best groot veld. Ze gallopeerdde naar de over kant bij het hek gingen ze stilstand, ze telde af 1 2 en uiteindelijk 3 ze draaide de pony's om en gingen in de verlichte zit staan, de pony's schoten er vandoor, ze gingen zo Hard als ze konden, aan het eind van het veld kwamen ze tot Rust. Ze vroegen elkaar of ze nog eens zouden gaan, het antwoord daarop was natuurlijk ja " kan ik je nogmaals inmaken" zei Alice, ze moesten allebei lachen. Ze gingen weer galopperend heen, ze telde weer af en toen, ze gingen weer, maar dit keer ging domino sneller, hij ging zo hard het leek wel of hij zweefde. Maar dit keer stopte hij aan het eind van het veld niet hij draaide om en steigerde, gelukkig bleef Pascale zitten, dit deed domino wel vaker, maar zo hoog had hij het nog nooit gedaan, hij stond bijna hellemaal verticaal toen hij lande, moeste de meiden lachen. Ze gingen van het veld af en zochten een lang pad om nog even een rustige galop te doen. Ze hadden er al snel een gevonden ze gingen draven en uiteindelijk galopperen aan het eind van het pad was een meer ze waren tot stil stand gekomen, het was wel warm dus hadden ze besloten om even door het water te lopen. Ze kende het meer het was nergens dieper dan 1 meter en dat mochten de pony's wel hebben toen ze er weer uitwaren gingen ze terug met een Drafje. Ze gingen nog 1 gallopje doen, ze zagen dat de pony's dat ook super leuk vonden. Pascale roepte "STOP" Ze maakte een pitstop, Pascale stapte af " wat is er?" vroeg Alice waarop Pascale antwoordde Ik zag een zak liggen in de bosjes, en iets erin bewoog." Pascale pakte de zak die was best zwaar maar het was wel heel groot. Ze opende de zak, ze keken heel verbaasd. Ze stapten weer op en Pascale nam de zak op schoot. Ze namen de snelste weg terug naar de manege. Toen ze op de manege aangekomen waren. Stapte Alice af en pakte de zak aan. Toen Pascale ook afgestapt was, ging Alice Dominique halen, zij is de eigenaar van de manege, zij wist heus wel raad. Pascale vroeg aan iemand of ze domino en cupcake even op stal wou zette en afzadelen. Dominique kwam aanlopen " wat is er?" vroeg Dominique " we hebben een veulen gevonden, in de bossen" zei Pascale. er volgde een lang gesprek waar uitkwam dat Pascale het veulen mocht houden. Het was een heel bijzonder veulen het was een bonte Arabier, een merrie. Het veulen kon bij een merrie staan waarbij het veulen net weg was gehaald, de merrie had dit al vaker gedaan, een veulen van een ander paard voeden. Pascale was aan het denken " en ik noem je Amira". Alice en Pascale gingen het veulen borstelen en wassen, ze gingen haar ook inenten. Dominique had de veearts gebeld, die zei dat ze kerngezond was en ongeveer 5 maanden oud. Pascale belde haar vader en Lisa, Om ze te vertellen wat er was gebeurt. Een week later Pascale was bezig om Amira kunstjes te leren, het ging heel goed, het leek net of ze alles verstond wat Pascale zei. Het was een snel lerend paard. Ze hadden al echt een band met elkaar. Pascale ging elke dag naar haar toe. Ondertussen had Lisa een eigen paard gekregen. Spotlight had ze hem genoemd. Het was een witte ruin, met een super lief karakter. Brian en Claire hadden een heel mooi landgoed gezien dat te koop staat, ze gingen daarnaar verhuizen het was een heel groot landgoed met een mooi huis, en het stond in de zelfde straat als de manege. Maar het was 2 keer zo groot. Claire en Brian waren van plan om een mooie paarden stal te maken een een buitenbak. In de winter konden ze op de manege rijden. Claire en Brian waren ook van plan om een heel grote wei te maken met een klein meertje een paar heuvels en wat bomen. Iedereen vond dat een super idee en het was in dezelfde stad. Ze hadden het al snel gekocht en een bouwvergunning aangevraagd. Een maand later waren ze in het huis getrokken en waren ze bezig met de stalen. Brian had ook al een bak afgezet 20 bij 40. Hij had ook al zand gestort zodat de bak mindersnel nat word doordat hij dan hoger staat. Ook in de wei was al zand gestort voor de heuvels. Ze waren ook al aan het graven voor het meer. Amira was al flink gegroeid en ze kon al een paar trucjes, ze leerde echt heel snel. Pascale had ook een speciaal geluid bedacht, telkens als ze dat maakte kwam Amira naar haar toe. Amira kon ook al steigeren, buigen en voetje geven. Pascale had haar ook geleerd om een rits open te doen, al weet niemand hoe. Ze waren nu echt niet meer te scheiden. Elke maand groeide ze. Het landgoed was eindelijk klaar, ze waren klaar om er paarden te zetten, Spotlight hadden ze er al gezet, en nu was het tijd voor Amira. Pascale had haar ook al geleerd om mee te lopen, te gaan rollen en te gaan liggen in de tussentijd. Ze was nu al 9 maanden en was al best groot. Er waren 10 stallen, en er waren er al 2 bezet. Brian en Claire gingen in het weekend naar een paardenmarkt want ook zei wouden wel een eigen paard. Lisa en Pascale gingen mee. Want er waren ook nog shows en leuke kraampjes. Ze gingen van het ene paard naar het andere paard. Ze hadden al wel een paard voor Claire gevonden. Maar voor Brian niet. Toen kwamen ze lang een paar ezels " dat is het perfecte dier voor jou pap" zei Lisa, de meiden schoten in de lach. Uiteindelijk kwamen ze bij een groot bruin paard. En dat was hem hij had een helle grote bles waardoor zijn hoofd bijna hellemaal wit is. Brian had ook zijn paard gevonden ze gingen nog even een proefrit maken . Ondertussen keken Lisa en Pascale nog even rond. Brian en Claire komen naar Lisa en Pascale toe. " hebben jullie je paard gevonden?" vroeg Lisa " ja " antwoord Brian. Ze liepen verder, het was de grootse paardenmarkt die ooit geweest is dachten ze. Ze kwamen langs een shet en Lisa bleef daar even hangen, even later kwam Pascale ook kijken hij was Isabel kleur. Lisa en Pascale liepen naar Brian toe " pap, er staat daar een hele leuke Shetlander en hij is heel goedkoop, mogen we hem?" vroeg Pascale "ik ga wel even kijken" zei Brian . Even later kwam hij terug wie wil er een proefritje maken?" vroeg hij " ik" zei Pascale als eerste "oké , ga maar" zei Brian even later stond ze in de bak met een vrij grote Shetlander "het is officieel geen Shetlander meer, doordat hij een beetje te groot is" zei de verkoper " o, dat maakt hellemaal niet uit" zei Pascale. Ze spoorde hem aan, even later ging ze draven en galopperen in de galop ging hij heel erg bokken en steigeren maar dat vond Pascale juist leuk. Toen ze klaar was zei ze " hij is echt heel leuk" Brian zei " omdat hij zo goedkoop is krijgen jullie het als een cadeautje" de meiden sprongen een gat in de lucht. Ze gingen nog even naar de kraampjes,en toen met de paarden naar huis. Thuis maakte ze de stallen klaar en zette de paarden erin. Ze hadden al een naam bedacht voor de Shetlander captain. Het paard van Claire is een zwarte kwpn er ze noemt hem dreamer, en het paard van Brian noemen ze Aragon. Pascale gaat nog even naar Amira. Amira was nieuwsgierig naar de nieuwe paarden, captain was ook heel nieuwsgierig naar Amira. De volgende dag had ze de paarden samen in de grote wei gezet, Amira en captain waren heel gesteld op elkaar ze waren al hele goede vrienden. de paarden konden het goed met elkaar vinden. De dag daarna gingen ze springen, Lisa op spotlight en Pascale op captain. Pascale was even de zadels halen toen ze terug liep stond captain daar aan haar cap te knabbelen buiten de stal " oke deze vent heeft dus een trucje om de deur open te maken." zei pascale toen lisa ook aan kwam lopen. Ze legde de zadels neer en hangde de hoofdstellen op. Pascale pakte het halster en zette hem vastgebonden terug in zijn stal. Toen ze opgezadelt waren gingen ze de bak in, Brian kwam aanlopen met een paar balken en claire met 2 standaarten. Ze begonnen met inrijden stap, draf en uiteindelijk galop captain had nog maar een paar keer gebokt, en liep nu heel mooi. Toen claire de balken neerlegde stak captain gelijk zijn hoofd in de lucht, met zijn oortjes naar voren liep hij te dribbelen. Pascale liet captain eerst even snuffelen voordat ze er overheen zou gaan, vol bewondering keek captain naar de blauw -wit gestreepte balken. Pascale stuurde captain een paar meter voor de balken en liep er vervolgens in stap overheen. Captain vond het leuk en wilde vaker. Ze hadden kruisje gedaan, muurtje , een boom , maar nu zette ze een oxer neer. Ze gingen de hoek door wende af en captain zette zich af en ging er makkelijk overheen. Hij kon het makkelijk halen, en de oxer stond al 60 centimeter bij 80. Uiteindelijk stapte ze uit en lieten ze nog even grazen. Toen ging Pascale verder met Amira, de vrijheids dressuur ging al de goede kant op, ze had de Spaanse pas net af en ging verder met steigeren. Elke dag Trainde ze ongeveer 5 keer 20 minuten met daartussen in heel veel speelplezier. Amira had mooie gangen en leerde snel. De maanden en jaren vlogen voorbij Al snel liep amira zonder halster aan teugel naast Pascale Spaanse pas uit te oefenen daarna even steigeren, buigen en klaar. Ze gingen ook de bossen in, Lisa op spotlight , claire op dreamer, brian op aragon, en Pascale op captain met een lang halstertouw waar de 2 jarige Amira achter liep. Pascale was al bezig om haar te leren longeren maar ze snapte nog niet alles . Al snel waren ze bij het grote veld om nog even te crossen en wie won er, natuurlijk amira. Op een avond toen ze thuis waren begon het hard te stormen. Je hoorde de wind schreeuwen. Het storten, en het leek net of het dak op instorten stond. Pascale deed haar jas aan, pakte een slaapzak en rende naar de stal. “wat ga je doen?” vroeg Brian “nou voorlopig blijft het wel zo stormen, misschien zijn de paarden bang dus slaap ik daar.” Zei Pascale snel voor ze de deur achter haar dicht deed. Al snel was ze bij de stallen. Het was wonderbaarlijk hoe nat ze was in die paar seconde. Ze hangde haar jas op en liep naar Amira die hard aan het hinniken was. “ik ben er meisje, je hoeft niet meer bang te zijn, rustig maar.”zei ze rustgevend. Die nacht had ze in de stallen geslapen.
In de ochtend was het eindelijk gestopt met regenen. Lisa kwam naar de stallen “zullen we naar de manege gaan?” vroeg ze aan pascale “ ja,maar hoelaat is het eigenlijk?” “half 10.”antwoordde Lisa. Pascale sprong op en haalde het tuig van amira die nu al 4 jaar was. Ze haalden snel de borstel eroverheen , hoefjes uitkrabben, zadel er op , hoofdstel aan en klaar. Toen ze bij de manege waren gingen ze de bak in, singelde ze nog even aan en gingen in het zadel zitten. Pascale drijfde aan. Alice kwam aanlopen “zal ik een hindernisje neerleggen?” “o ja leuk.” Zei Lisa snel. Alice kwam de bak in en zette een kruisje neer van ongeveer 50 centimeter hoog, ze ging er vervolgens naast staan en zei “kom maar.” Pascale kwam op de hindernis af, drijfde aan, ging in de verlichte zit zitten en was er zo overheen. Alice zette hem gelijk 20 centimeter hoger. Zo ging het door tot de 1,40 meter, Amira haalde dat makkelijk. “ze doet het al super goed hoor, en jij zegt dat ze nog niet ingereden is, moet je zien hoe mooi ze loopt.”zei Alice “ja je hebt wel gelijk ze kan het allemaal wel.”.
Toen ze klaar waren gingen ze even de wei in om ze te laten grazen. Er lagen nog grote plassen van de storm. Toen maakte ze nog even een paar foto’s en gingen weer naar huis. Alice kwam ook mee, ze had gevraagd of ze kon blijven slapen, dus pakte ze een luchtbed en zette de laptop erop. “welke film zullen we kijken Alice?” “geen idee klik er maar één aan.” Pascale klikte een film aan. Die nacht hadden ze 3 films gekeken. De ochtend daarna waren alle plassen weg. Ze gingen naar de manege om te vragen of ze cupcake mee mochten nemen naar het bos. Dit werd de eerste keer dat Pascale echt op Amira ging. Ze zadelde op en gingen al snel de bossen in met z’n 2e. ze maakte een tocht van ongeveer 5 uur een helle lange tocht dus. Ze hadden 2 pauzes gepland, toen ze 4 uur hadden gereden werd het al donker, maar ze hadden reflectie aan en lampjes zodat er niks kon gebeuren. Ze deden dit vaker. Ze kwamen bij een meer voor hun laatste pauze.
Opeens werd het mistig. Amira’s oren vlogen naar voren het leek wel of ze iets hoorde of zag. Pascale schrok, ze zag een groot zwart paard op het meer galopperen. Dat kon toch niet dat meer was zeker 1 meter diep het paard steigerde. Het was een Arabische merrie. Amira begon heel hard te hinniken. Het zwarte paard zat onder de brand wonden en liep op Amira af. Er leek een soort touw aan haar nek te zitten, opeens spande het touw, het leek wel of iemand eraan trok het paard werd bijna omver getrokken, maar ze trok zich los en liep verder Amira liep het water in. Even was het stil het paard was ineens verdwenen. Ze keken onrustig om zich heen, opeens verscheen het weer de merrie raakte met haar neus de neus van Amira aan. Ze hadden de zelfde ogen en de neus leek ook verdacht veel op elkaar. Ze draaide om elkaar heen, hoewel Amira wel ee Heb jij zin om weer is een x naar de stad te gaan samen n stuk lager was want zij stond 1meter in het water. Ze draaide en draaide opeens steigerde ze en was ze weg. De mist klaarde op en Amira rende het water uit ze hinnikte luid als een kind die zijn moeder roept. Amira keek overal achter haar, voor haar, links en recht. Ze rende de bossen in Pascale sprong op en riep haar na “Amira!” riep ze en nog eens “Amira!” .
Alice sprong op Cupcake en ging Amira achterna. Daar stond Pascale dan alleen ze keek naar het meer. Was het toeval dat Amira en die merrie zoveel op elkaar leken, of was er een verband, dat precies bij ons Amira hellemaal tekeergaat als ze een spookmerrie in de nacht ziet. Het moest wel die merrie moest wel de moeder van amira zijn het moest wel. Ze pakte de tas in en liep Amira en Alice achterna. Ze zag Amira en ze rende naar haar toe, raar genoeg stond ze precies op de zelfde plek als waar Pascale haar gevonden had. Maar Amira kon toch niet weten dat ze daar gelegen had ze zat al die tijd in de zak pas toen ze op de manege waren zag ze waar ze was. Het werd steeds vreemder en vreemder . Pascale stapte weer op Amira, maar ze kreeg haar niet weg, amira sprong ineens in galop en ging ergens heen, Pascale wist niet waarheen. Na een paar minuten kwam Amira tot stilstand. Toen pascale keek waar ze was, zag ze dat ze thuis waren.
Pascale stapte af en zette amira in de stal. Een paar minuten later kwam ook Alice aanrijden “ik ga gelijk naar de manege oké?”zei ze “is goed doeg.” Ze zadelde Amira af en ging naar huis toen ze in haar kamer was, ze kleedde zich om en plofte op bed. Ze dacht nog even na over wat er gebeurt was, en toen viel ze in slaap.
De volgende dag kwam Lisa schreeuwend haar kamer in “Pascale Pascale Amira is weg ze is spoorloos, weg opeens.” Pascale sprong uit bed. Ze had haar kleren van gisteravond nog aan, dus hoefde ze zich niet aan te kleden. Ze rende naar de stallen en ging in de stal van Amira staan “hoe kan dat de stal is dicht, iemand moet haar bevrijd hebben, maar wie zou dat doen?” ze pakte het hoofdstel van captain deed het aan en sprong op zijn rug. Ze galoppeerde het bos in. Ze volgde de hoef afdrukken die nog vers waren.
Ze reed en reed het leek wel een oneindig spoor. Opeens hoorde ze gehinnik, duidelijk van amira. Ze ging op het geluid af. Daar stond ze bij het meer van gisteravond. Er stond een soort gloed voor haar, maar Pascale wist niet wat het was, het leek wel een meisje. Het liep weg. Het leek wel of alles haar volgde , de wind zelfs de vissen in het heldere meer zwommen ineens die kant op, de schaduwen die ineens draaide. Wat was dit? Ze liepen door en door. Uiteindelijk kwamen ze bij een verlaten huis. De wind deed het hout kraken. Je hoorde de oude gordijnen wapperen. Het meisje liep het huis in. Pascale stapte van haar pony af en liep haar achterna. De deur door gangen in en uiteindelijk de trap op. De trap kraakte en pascale had het gevoel dat hij elk moment kon instorten. Het meisje liep een kamer in. De kamer zag er vreselijk uit er was bijna niks meer van over, er stond alleen nog een bed. Het meisje bukte en pakte er een doos onder vandaan. Ze maakte hem open, ineens werd het heel koud en verdween ze. Pascale keek nog een paar keer om haar heen, om zeker te weten dat ze weg was. De doos was zwart en had grote stukken die wel verbrand leken. In de doos lag een boekje, het leek wel een dagboek.
Pascale pakte het dagboek en liep weer terug. Opnieuw de kamer uit, de trap af, de gangen door en de deur uit. De paarden stonden er nog. Pascale sprong weer op captain en reed terug “volg.” Zei Pascale tegen amira. Amira keek op en liep ze gehaast achterna. Toen ze thuis waren, belde Pascale gelijk alice. Alice stond binnen 5 minuten voor de deur. Ze gingen met z´n 2e naar de stallen, en plofte neer in de hooiberg.
Ze sloegen het dagboek open.
*Dit is het dagboek van Stephanie Westers
13/4/1989
Ze keken elkaar aan hoe kon het dat een dagboek van zo oud nog in zo´n goede staat was
Ze lazen verder.
*We hebben vandaag heel veel geld gewonen namelijk wel 23,5 euro echt ongelooflijk. Nu kan ik eindelijk Giant overkopen van de manege. Het is echt mijn droompaard.
Giant is een zwarte arabier het is een merrie.
Ze is snel, en slim, en kan heel goed springen, maar ze is nog heel jong. Ze is deze zomer ingereden door mij toen ik moest helpen op de manege en toen hebben ze gevraagd of ik haar in kon rijden. Ik heb wel vaker paarden ingereden, maar zij is echt een uitzondering na een paar keer wist ze al wat ik bedoelde en deed ze alles perfect. Ze is pas 4 maar ze heeft al 1,40 meter gesprongen echt wonderbaarlijk. Ik hoop dat ik haar zo snel mogelijk kan overkopen.
de monden van de meisjes vielen open. “hoe kan dat, dat is toch niet waar, o mijn god” zei Alice haperend. Pascale lies snel verder
*mijn ouders hadden altijd al een droom om een eigen paarden fokkerij te starten en nu kan die droom eindelijk uitkomen. Ik ben zo blij voor ze.
Pascale sloeg het dagboek dicht en liep naar amira, ze keek in de grote mooie ogen van Amira. Ze dacht even na. “ik denk dat er iets is, dat meisje heeft niet voor niks gezorgd dat ik dit dagboek nu heb. Pascale keek verder in het dagboek. Er miste heel veel pagina’s de eerst volgende pagina had de datum:
*19-5-2011
Ze las de datum hard op
*Vandaag is Giant naar een hengst geweest het was een witte Arabische hengst. Ik wil wel eens weten wat hier uitkomt voor veulen ik kijk er zo naar uit. Nu krijgt mijn meisje eindelijk haar baby. Gister heb ik de resultaten van de springwedstrijd. De hoogste sprong was 1,70 en daar kwam ze makkelijk overheen en we zijn 1e ik ben zo trots op haar. Ik had gewild dat ik voor altijd bij haar kon zijn.
Er miste weer een paar pagina’s
*29-2-2012
“he is dat niet 5 maanden voor de dag voor dat je Amira hebt gevonden ?” vroeg Alice “nee dat kan niet echt niet.” Ze lazen snel verder
*Ik zit nu onder een boom in mijn dagboek te schrijven ik kan nergens heen.
Gister is er brand geweest. Het begon zo:
Het stormde hard en ik zat dicht bij de verwarming. het donderde en je hoorde de wind kruisen. De regen wiel neer alsof er een emmer water over ons huis werd gegooid. Opeens was het donker de elektriciteit was afgeslagen. Het onweer had vast ingeslagen. Opeens hoorde ik een zacht gepiep van beneden komen het was het brandalarm ik ging naar beneden om te kijken wat het was. Heel de meterkast stond in brand. Ik raakte in paniek en pakte snel een paar spullen die ik nog kon reden. Ik pakte een deken een paar kleren mijn paspoort en mijn geld. Ik pakte mijn hond op en rende via de achterdeur naar buiten. Ik merkte dat ik mijn dagboek vergeten was en een foto van mijn ouders die overleden waren. Ik rende terug naar binnen. Toen ik boven kwam pakte ik mijn dagboek en foto. toen ik de trap af wou gaan kon dat niet meer het vuur verspreide zich over het hele huis. Ik sloeg een raam in om naar buiten te kunnen ik pakte mijn dekbed en maakte dat zo vast dat ik veilig naar beneden kon. Sjiva mijn hond was luid aan het blaffen. Toen ik op de grond terecht kwam deed ik alles in een grote kampeer tas die ik had gepakt ik liep naar de stallen om Giant te halen maar ze was al weg ze was uitgebroken ze was zo bang geweest. Ik rende het bos in ik zag niks in het donker. Ik liep naar het meer toe om even bij te komen en even wat te drinken. En daar zag ik haar. Giant zat in het meer en iemand probeerde haar met een touw eruit te halen. Het mens trok hard aan het touw en trok Giant bijna omver. Ik riep haar Giang trok zich los en kwam het meer uit ze was heel nat. Ik probeerde haar droog te maken met een deken. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen. Toen was het ochtend ik werd wakker tegen een boom aan. Toen ik om me heen keek, giant lag een paar bomen verder. Ik liep naar haar toe en daar zag ik, nee dat kan toch niet dat bestaat niet het veulen was geboren het was een merrie een bonte Arabier. Ik pakte een zak om het veulen warm te houden.
Er ontbraken weer een paar pagina’s toen kwamen ze bij de datum:
*29-7-2012
“dat is de datum dat….” Zei Alice Pascale slikte
*Vandaag is het veulen 5 maanden. Ik heb haar als gewoonlijk weer in de zak gedaan voor de warmte anders zou ze het heel koud hebben en dat mag niet. Ik hoorden giant hinniken ik legde het veulen onder een boom neer en ging kijken wat er gebeurde Giant zat vast in het meer ze kon amper boven water blijven. Wat moet ik doen ik kan zelf niet zwemmen wat moet ik nou doen. Ik ga gewoon het water inspringen..
“denk jij hetzelfde als wat ik denk?” vroeg Alice “dat bij die reddings poging het niet gelukt is en dat ze verdronken zijn? Dan wel” zei pascale
Ze keken elkaar aan. " dus alles wat we gezien hebben." zei alice
Pascale pakte het dagboek en liep weg. Het begon al flink donker te worden.
Toen pascale terugkwam had ze het tuig van amira bij zich. Ze zadelde op en zei: " kom je nog of wat?" Alice sprong op en haalde het tuig van captain. Toen ze klaar waren stapte ze op en reden weer het bos in.
Ze gingen naar het huis om de pagina's te zoekem die er uit waren gescheurd. Toen ze bij het huis waren begon het weer mistig te worden. Ze zette de paarden in de oude schuur naast het huis , waar vroeger ook paardenstallen waren. Ze liepen naar binnen. Ineens sloeg de deur dicht, ze dachten door de wind, maar dat was het zeker niet. Alice ging op de begaande grond zoeken en Pascale boven. " ook achter schilderijen en foto's kijken" zei pascale nog even snel. Alice liep de woonkamer in, er was niks meer van over. Alles was opgegaan in de brand. Ze keek even onder de ingezakte bank. Verder was er niks meer over in de woonkamer waar iets in o achter verstopt kon zijn. Ze liep verder. Pascale was al eerste even naar die kamer geweest, en toen schoot haar iets te binnen. " alice alice zoek naar een foto van haar ouders." pascale rende een paar kamers in, keek goed om haar heen en ging toen weer een andere kamer in. "Pascale! Hier is ie, ik heb de foto." Pascale rende naar beneden. "waar ben je? Alice waar ben je?" " hier." Pascale liep de kamer in waar Alice stonde. Het was een kleine bruine foto. Het glas was gebroken. Ze draaide de foto om. Daar achter de foto's zaten een paar pagina's vastgeplakt aan een houtje.
Alice maakte ze los.
De meiden liepen het huis uit. Ze pakte de paarden en gingen richting het meer. Als gewoonlijk was het daar mistig. Alice keek nog even in en onder bomen want ze hadden nog lang niet alle pagina's van het dagboek. Pascale keek nog even goed naar het meer, ze zag iets drijven. Een soort koffer. Ze keek nog even goed, het was dezelfde doos als waar het dagboek in zat. Pascale pakte een stok van de grond, die waarschijnlijk afgebroken was rijdens de storm, en visde de doos uit het water. Ze probeerde de doos open te maken, maar er hing een klein hangstlotje aan. Alice pakte een steen en sloeg een paar keer met de steen op het slot. Na een paar keer ging het slot open.
Er zat een klein briefje in de koffer waarop stond
HELP.
Alice viel neer in het gras. Ze pakte het uit de doos, deed het in haar zak en stapte weer op captain. Toen ze thuis waren gingen ze gelijk lezen. Ze pakte de blaadjes en keken naar de eerste datum.
20-1-2011
mijn moeder maakte me gillend wakker “waar is ze waar is je” ik vroeg wat er was Kim mijn tweelingzusje was weg ze was verdwenen ineens. We gingen zoeken in het bos terwijl mijn vader de politie belde. We riepen en riepen. Toen het donker was. Gingen we terug naar huis. We zaten het was nog nooit zo stil geweest, je zou een spelt horen vallen. Ik begon te snikken en legde mijn hoofd op de schouder van mijn moeder. Na 5 minuten sprong ik op en rende naar de stallen, ik pakte Giant en ging het bos in het kon niet dat mijn enige zusje was verdwenen. Ik ging langs alle paden die ik tegenkwam toen kwam ik bij het meer. Ik zag iets glimmen in het meer. Maar wat was het. Ik liep wat dichter naar het meer toe. Ik gaf een harde gil en barste in tranen uit. Daar lag ze in het water.
“O mijn god dat is zo zielig.” Zei alice. Pascale was stil ze zij geen woord. “wat is er?” vroeg alice. “nou morgen is het 19 maart.”het was stil en dat bleef het ook. De volgende ochtend werden ze waker op de bank ze zullen wel in slaap gevallen zijn dachten ze. Pascale schrok even, ze sprong op “ik moet dit vertellen tegen Lisa, za moet dit weten. Straks…. Straks ..” Pascale rende naar boven. Ze maakte Lisa wakker “het is 8 uur ik wou uitslapen! Ik hoop dat er iets belangrijk is.” Zei Lisa. Hoewel ze nog half sliep, merkte ze aan het gezicht van pascale dat het heel belangrijk was. Pascale trok lisa uit bed "lees maar" toen lisa het hele stuk gelezen had liep ze terug naar bed " heb je me hiervoor wakker gemaakt het slaat nergens op!" Terwijl lisa dat zei liep ze boos weg . Pascale liep naar de woonkamer en zette de tv aan. Die dag ging pascale een dagtocht maken met een paar vriendinnen en haar paarden en de volgende dag pas terug komen. Toen ze met amira opweg was naar de manege bak de zon door en steeg de tempratuur een paar graden, het was het perfecte weer om een rit te maken, de zon scheen en het was niet "te" warm maar wel lekker. Ze ging met een paar vriendinnen en britt een meisje van 20 die op dinsdag avond les gaf. Na een half uur vertrokken ze het bos in, ze gingen richting het noorden 25 kilometer verder hadden ze aan een boer gevraagd of ze in zijn weiland mochten kamperen en de paarden daar los te laten en zonodig te stallen. Ze gingen door het bos en langs een paar rustige wegen. Uiteindelijk kwamen ze op een heel groot veld waarnaast een paar meter verder een pensionstal was. Britt stapte af en zette haar paard vast, ze liep naar binnen om te vragen of ze met de paarden op dat veld mochten. Ze kwam terug en maakte het hek open " het mag !" Zei ze op een hele vrolijke stem. Toen ze in het weiland stonden draafde ze eerst heel het veld af om te controleren of er gaten waren. Toen ze allemaal terug waren telden ze samen af "3, 2, 1...." Ze gallopeerde weg en amira lag al snel voorop, maar light spring, een van de paarden van de manege, naderde snel. Light spring of hoe ze hem noemde: sunny, steigerde toen er een hond aan kwam rennen in de andere wei. Linn het meisje dat op sunny zat, lag op zijn nek en probeerde weer in het zadel te komen, maar het lukte haar niet. De andere paarden stonden al stil terwijl sunny hard door galopeerde. Aan het eind van de wei stond een hek, het was wit geschilderd en niet hoog. Linn liet zich op de grond vallen, op de manier hoe ze ooit in de les hadden geleerd, om te verkomen dat ze in het hek zou vallen. Sunny sprong over het hek heen, maar kwam met de stuigbeugel vast te zitten en Kwam met een ruk tot stilstand. Ze gingen met z'n allen richting linn. Terwijl britt en april sunny pakte, controleerde de rest of linn oke was. Er was niks aan de hand en linn stapte weer op. Het begon al een beetje donkerder te worden, dus gingen ze richting de wei van de boer. Toen ze daar aankwamen zadelde ze de paarden af en zette de tent neer het was één hele grote tent waar wel 10 mensen in konden slapen. Ze waren met z'n negenen dus dat paste mooi. Toen ze de tent hadden opgezet en de bedden hadden klaargemaakt gingen ze liggen en een spelletje "doen, durven of de waarheid" doen. Elisia was als eerste "doen, durven of de waarheid?" Vroeg britt. Zo gingen ze verder met melanie, linn, jamie, alice, joche, pascale, april en britt om vervolgens weer te beginnen bij elisia. Zo gingen ze door tot 4 uur 's nachts. Toen ze eindelijk het licht uit deden viel iedereen gelijk in slaap.
Toen ze wakker werden keek pascal op haar telefoon, niks geen enkele gemiste oproepen. Ze opende de camera en maakte een foto van de meide die aan het slapen waren. Toen maakte ze alice wakker en hadden bedacht dat ze Jamie in haar slaapzak buiten de tent zouden leggen. Ze vonden het wel een leuk geintje en deden het, ze deden het expres bij Jamie omdat ze heel mager en dun is dus niet zwaar woog. Ze tilde haar op en legde haar buiten. Alice was in haar tas iets aan het zoeken. Pascal keek wat ze uit haar tas pakte. Voordat ze het zag toeterde alice op de claxon die ze had meegenomen en alle meiden schrokken wakker. Een uur later waren ze aangekleed en hadden ze ontbeten ze stapte weer op hun paard om naar het strand te gaan. Pascale ging met amira helemaal achteraan om het eerlijk te houden ze gingen in een rij staan met het lanzaamste paard voor en zo verder tot achteraan de snelste stond. Ze telde samen af en gingen in galop al snel had pascale op amira een paar paarden ingehaald, terwijl amira nog niet eens haar best deed ze kwammen bij een rijtje lage golfbrekers. Amira sprong er met gemak overheen terwijl andere er omheen moesten. Amira was al bij de voorste paarden aangekomen toen ze eindelijk alles inzette. Ze was er zo voorbij alsof ze vloog. Een paar honderd meter verder ging de mobiel van pascale af. Amira ging draven en pascale nam op, maar het was al te laat ze was al weggedrukt. Amira draafde op het water af en ging stil staan naast een golfbreker. Pascale stapte af, maakte de singel los, haalde het zadel van de rug van amira en legde het op een golfbreker. Terwijl pascale met gemak op amira sprong, deed de rest het zelfde. Amira liep het water in totdat ze vergenoeg was dat ze niet meer bij de grond kon komen. Ze zwom nog verder. Het was heel warm weer en er waren bijna helemaal geen golven. Een paar minuten later zwom amira terug naar het oppervlak. De meiden zette de paarden vast aan de golf brekers en gingen lunchen terwijl zij en de paarden droogden. Een uur later zadelden ze de paarden weer op en reden ze verder. In de avond waren ze weer terug op de manege.
Pascale liep de woonkamer in toen haar ouders haar stonden op te wachten. Ze vertelde haar dat haar zus vermist werd. Pascal rende naar buiten naar het meer en zag wat ze niet wou zien.
Het was een hete dag, maar er waren donkere wolken op komst. Het waaide niet en er was geen zon te zien. Er hing een ongezellige sfeer. De begrafenis van Lisa was op een heel groot weiland. Met veel bloemen. Naast de begraafplaats. Er liep soms een kat voorbij, die keek of er ergens nog wat lekkers te scoren viel. De begrafenis was lang en riep veel emoties op.
Die avond was het doodstil thuis. Pascale, die boven bij Alice aan het huilen was, dacht aan alle leuke tijden samen. “was ze maar meegegaan met de buitenrit.” Zei ze telkens. Die week zat ze heel de dag in de stallen. Bij amira, captain en natuurlijk spotlight. Ze zat de hele week doodstil voor zich uit te staren. De nu al 5 jaar oude amira stond om haar heen te kijken of lisa er niet was. Die was er namelijk s'avonds altijd.
Het was zaterdag avond en Pascale was alleen thuis. Het was aan het stormen buiten en Pascale lag op de bank een film te kijken. Toen opeens de stroom uitsloeg. Pascale klom van de bank af en ging naar de meterkast ze zag dat er niks verkeerd stond, dus pakte ze een paar kaarsen die ze neerzette. Kareltje de kat van Alice stond voor het raam. Ze was hard aan het miauwen en wilde naar binnen. Pascale opende het raam pakte Karel en deed snel het raam weer dicht. Ze droogde Kareltje af met een handdoek en liet hem daarna weer los. Ze liep naar boven omdat ze een trui wou pakken. Toen ze beneden piepjes hoorde. Ze trok de trui aan en wou naar beneden lopen toen ze het geluid herkende. Het was het brandalarm dat afging. Karel had vast en zeker een kaars omgestoten ze liep naar de badkamer om een emmer water te vullen. Ze liep met de emmer de trap af en liep naar de woonkamer heel de woonkamer stond in lichte laaie. Ze zag Kareltje in de keuken onder de tafel zitten ze pakte de telefoon en belde een paar nummers zo snel als ze kon. Ze haalde in de gang een grote tas en deed daar alle zeldzame en belangrijke dingen in ze deed er een plastictas omheen en hing hem om haar schouder. De tafel waar Kareltje onder zat stortte in. Kareltjes staart stond in brand en niet een klein beetje ook .hij ontsnapte door de voordeur die pascale net open had gedaan en hij rende naar de stallen voordat pascale de staart van hem kon blussen. Pascale rende hem achterna en liet de tas buiten op de grond vallen. Kareltje zat bij het hooi en het hooi stond al in brand. Kareltje rende naar Pascale, ze had de staart gedoofd en ging naar het hooi. Het was al te erg. Ze liet de paarden los en ze renden naar buiten behalve Amira. Amira keek waar pascale bleef en kwam vast te zitten in een hoofdstel die aan de muur hing, waarvan de teugels op de grondlagen. Pascale keek of alle anderen paarden weg waren gerend en probeerde om Amira los te krijgen maar zonder resultaat. Het dak was al aan het verbranden. Je hoorde het verbrandde hout knetteren door de hitte. Pascale kon bijna niet meer ademen. Pascale had Amira eindelijk los toen er een balk voor de deur viel en de opening was te klein om eroverheen te springen. Pascale probeerde de balk op te schuiven maar hij was te zwaar. Pascale hoorde de andere planken van het dak al breken. Voordat ze het wist stortte de schuur in elkaar, met Amira en Pascale er nog in.
De wind blies het zand op haar natte gezicht, terwijl ze langzaam bijkwam. Het enige wat ze nog kon herrineren was dat ze het warm had. Pascale keek om haar heen en zag dat ze op een strand aangespoeld was. Ze zag dat amira op haar af galoppeerde. Pascale stond op en omhelsde haar. Ze was op ergens beland waar het anders was, het zand voelde anders tussen haar tenen, de wind blies anders door haar haar haar, de lucht ademde anders en het land was niet zoals het eerst was. De bomen leken wel te leven terwijl ze bijna geen vogel hoorde fluiten. Het gras bewoog niet mee met de wind en de struiken leken wel van lucht. De wolken waren anders en het water was niet zout. De zon scheen niet zoals hij normaal scheen. Ze was niet meer op aarde, ze was ergens anders maar waar? Ze hoorde een glimlach en volgde hem. Hij leek wel weg te rennen.
Ze bleef het achterna rennen totdat ze niet meer kon. Ze sprong op de run van amira en drijfde amira aan. Amira had al door dat ze dat geluid moest volgen, maar wist niet wat het geluid was. Uiteindelijk waren ze in een dorpje terechtgekomen. Het geluid was weg. Het dorp was niet zoals een normaal dorp was, het was hier gezellig en de huizen waren heel groot. Ze keek door het raam van huis, toen er plotseling een jongen achter haar stond met heel veel vragen : "wie ben jij? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan? Waarom ben je hier? Is dat paard van jou?" Enzovoort. Het was een jongetje van ongeveer 9 jaar. " sorry hoor, mijn broertje is een beetje nieuwsgierig. Zoek je iemand?" Zei een jongeman die aankwam lopen. " nou eigelijk zoek ik iemand die me kan vertellen waar ik ben." Vroeg pascale aan hem. " kom maar mee." Zei de jongeman. Ze liepen samen naar het huis van de jonge. Het was een groot wit huis met een rieten dak. Ze gingen de tuin in. " kan ik amira hier laten?" Vroeg pascale. "Je paard kan je in die stallen zetten als je wilt." Zei het kleine jongetje. Pascale lirp naar de stallen het waren grote stallen van ongeveer 4 bij 5 meter. Er stonden al 3 paarden. Een grote knol van sowieso 2 meter met een bruin grijze vacht die belgen vaak hadden. Een zwarte hengst het leek op een mustang. De mustang was nog jong, pascalr schatte rond de 6 jaar oud. De mustang dribbelde op zijn plek. En er atond nog een kleine witte shetlander. Er waren nog 2 stallen vrij en pascale zette amira in 1 van die 2 stallen. Ze legde er wat hooi in en een emmer met warm water want door het water van het strand was ze koud en nat en was warm water wel fijn. Ze aaide amira nog een keer en liep toen naar buiten. " heb je alles kunnen vinden?" Vroeg de jongeman. Pascale knikte en liep achter ze aan. Ze liepen het huis binnen. De jingeman schonk wat drinken in. " ga daar maar zitten." Zei hij. Pascale ging braaf op de aangewezen plek zitten en kwam even bij ban de lange loop tocht. de jongeman ging naast haar zitten en begon een gesprek. " hoi ik ben junior en wie ben jij?" "Ik ben pascale. Weet jij waar ik nu ben?" "Jahoor."antwoordde junior "in het gezelligste dorpje op damia" "pardon wat is damia?" Vroeg pascale. "Waar kom jij vandaan?"vroeg junior. " uit nederland dat licht in europa." Zei pascale vol verbazing. "Wat is europa en wat is Nederland?" Vroeg junior. " welk jaar is het?" Vroeg pascale. "Gewoon 3517." Zei junior. Pascale verloor het bewustzijn, ze was heel ergens anders ze was niet meer op aarde.
Toen ze wakker werd lag ze op een bed ergens in een kamer. Junior zat naast haar. " ik moet hier weg sorry ok moet gaan." Zei pascale haastig. " nee helemaal niet. Weetje ik heb daar eens wat van gehoord, een verhaal ofso." Zei junior."het gaat over een meisje. Het meisje kwam zomaar op een avond in een dorp, ze wist niet waar ze was en wat er gebeurt was. Ze kwam bij het dorp door een vreemd geluid dat haar stuurde. Het was niet zomaar een meisje een meisje van een andere wereld. Het meisje was gestorven op die andere wereld en was naar de onze gekomen. Het was niet zomaar een meisje. Het meisje had allemaal gavens. Dit meisje was de nieuwe Chanavra." " wat is een Chanavra?" Vroeg pascal. Junior sprong op en trok pascale af hij rende de trap af het huis uit naar buiten en rende naar de berg waar een soort kerk op stond. Hij rende het gebouw binnen en stopte voor een vrouw die met de rug naar hun toe stond. De vrouw en junior spraken een rare taal. Ze waren aan het praten over een soort legende. Het enige woord wat pascale herkende was 'chanavra'. "Je moet hier gaan zitten" zei junior. De vrouw liep om haar heen en vroeg een paar dingen aan junior, junior vertaalde het en vroeg het aan pascale." Hoe oud ben je?" "17" antwoordde pascale. "Van welke planeet kom je?" " van de aarde." Zei pascale weer. " wat is het laatste dat je je herrinner van de aarde?" Het was even stil" ik zat vast in een btandende schuur met amira toen hij instortte." Zei pascale opnieuw. De vrouw ging weer praatte met junior. De vrouw liep naar boven. haaldde een boek. Toen ze beneden was legde ze alles uit aan pascale. " jij mijn kind bent uitverkoren. Jij bent de chanavra. Jij bezit de kracht om alles te besturen en meer. Jij hebt een missie en dag mooie paard van je is ook niet normaal. Dat paard kan in elk dier veranderen dat je maar wilt zelfs dieren die je zelf verzonnen hebt.jij moet iets voor ons doen. Je moet het medaillon van kracht en de steen van energie zien te vinden en ze samen op een helderrots in het maanlicht leggen dan pas kan je weer naar huis. Maar pas op voor de trollen en andere gevaarlijke wezens. Leer je gavens te gebruiken en kom dan terug." Vertelde de vrouw. Pacale stond op en liep naar buiten naar het huis van junior. Ze liep de stal in van amira en sprong op haar rug. Ze liep naar buiten. Het begon te onweren. " waar ga je heen?" Vroeg junior " ik ga een stukje rijden." Zei ze snel voordat ze weg galopeerde.